Telefonla veya faksla sorduk. Ünlülerin Beyoğlu sırlarını ortaya çıkardık.
İlk konuğumuz, aşkları, programları, oyunculuğu sürekli gündemde olan biri… Usta Beni Öldürsene’nin sirk kızı, Karışık Pizza’nın acımasız katili, gözü doymaz Bağdat Kralı’nın hışmına uğrayan zavallı Şehrazat… Tam ortadan kayboldu derken son filmi Propaganda’yla yine çok popüler…
Karşınızda hepinizin yakından tanıdığı: Melteeem Cumbul.
1. Beyoğlu’na ait ilk anın?
Babam İstanbul’da okumuş. Hep ondan Beyoğlu’na inerken giyimlerine nasıl da özen gösterip fötr şapkalarıyla tur attıkları hikayelerini dinlerdim. Gözümde canlanan Beyoğlu’yla “13 ” yaşımda karşılaştığımda hayal kırıklığına uğramıştım. Hiçbir şey babamın anlattığı gibi değildi ama benim 13 yaşımın Beyoğlu, şimdiki gibi de değil. Şu anda çok daha iyi olduğunu söyleyebilirim.
2. Beyoğlu’nda hangi mekanı seviyorsun?
Balık Pazarı (Nevizade’de bulunan meyhaneler)
Safran
İnci Profiterol
Dulcinea
Hacı Abdullah
3. En Sevdiğiniz Beyoğlu…
Akşam saatlerinde, her türlü hava koşulunda Beyoğlu’nu seviyorum. Özellikle sinemaya Beyoğlu’nda gitmeye bayıldığım için, film çıkışı arka sokaklarda yürürken, hafif yağmurda atıştırmaya başlamışsa dalıp gidiyorum…
4. Filminin “Gala Gecesi”nde İstiklal caddesi sana nasıl göründü, neler hissettin?
Hem “Karışık Pizza” hem de “Propaganda”nın galaları Emek sinemasında yapıldığından arabayla sinemanın önüne kadar gitme izni çıkartılmıştı. Prodüktörler oyuncuların lüks arabalarla gelmeleri için, limuzin kiralamışlardı. Her türlü sınıfa, konuma, kariyere ait kişilerin bulunduğu Beyoğlu bunu da hoş karşıladı. İzdiham oldu tabii. Özellikle sokak çocuklarının üstüme saldırışlarını hiç unutmuyorum! (Bu çocuklar bu sefer kağıt mendil satmak için değil, bana dokunmak için uğraşıyorlardı.) Gala heyecanıyla herşeyi hayal meyal hatırlıyorum. Tabii, o şıkıdım kıyafetlerlede ilk kez Beyoğlu’ndaydım.
5. Beyoğlu’na film çekseydiniz, nasıl bir film olurdu?
Bir Pazar günü Karaca Tiyatrosu’nda (yıl 1990) oynadığım oyunun matine suare arasında kuzenimle bir film izleyelim diye afişlere bakarken, ara sokakların birinden bir kadın feryat figan yalınayak koşmaya başladı. Arkasında eli bıçaklı bir adam ve yine hemen onun arkasında 7 yaşlarında bir çocuk. Adam kadını tam bizim önümüzde omuzundan yakaladı, kıçından 4 – 5 kez bıçakladı ve kaçtı. Bağırarak tepinen, çocuğa karşın kadından, -yediği o bıçak darbelerinden sonra- tek bir ses çıkmadı. Yığıldığı yer yavaş yavaş kan gölü oluştururken, kadın hayat hikayesini büyük bir soğukkanlılıkla anlatmaya başladı. “Kocam askerdeydi. Benim burada orospuluk yaptığımı söylemişler ona. O da inanmış…” Dizlerimin bağı çözüldü, sonra onu bir taksiye koydular ve hastaneye gitti. Bense hala tir tir titriyordum. Sanırım böyle bir Beyoğlu hikayesi olurdu benimkisi.
6. Bu semte isim koysaydın, adı ne olurdu?
Hep aynı kalsın isterdim “Beyoğlu”
7. Beyoğlu’ndan en son aldığın kitap, cd, obje…
Galiba son zamanlarda ordan hiçbir şey almadım.
8. Seni en çok heyecanlandıran yanı…
Sürprizlerle dolu olması hangi sokaktan ne çıkacağını bilmemem ve hep yeni bir yerini keşfettikçe sevinmem galiba.
9. Beyoğlu kafanda en çok hangi duyguyu çağrıştırıyor…
Tehlikeli ama o oranda güvenli…
Aşk dolu ama o oranda yalnız…
Aslında birçok duyguyu bana yaşatan, İstanbul’daki tek semt diyebilirim. İstanbul Film Festivali, Tiyatro Festivali, yürüyüşler, takipler, polise şikayetler. Bunların hepsini birtek Beyoğlu’nda yaşıyorum.
10. Bu semti bir canlıya (çiçek, hayvan, erkek, kadın) veya yemeğe benzetseydin…
Çiçek olsa; tatlı meyvalara, çiçeklere ve dikenlere sahip olan bir kaktüs. Erkek olsa; gizli “gay” olurdu. Kadın olsa; bekar, sanatçı ruhlu, hoş, hayvan olsa; dragon olurdu.
11. Beyoğlu’nda mutlu musun?
Beyoğlu’nda mutlu muyum. Tabii ya, neden bunca yıldır haftada en az 4 gün giderim ki yoksa…
Etiketler
Gündem